Échalas (Ишала)- Систем за одгледување винова лоза

Echalas, или познато како „винова лоза на стап“ или „Гиџа“, најмногу се користи во регионите за производство на вино во Côte-Rôtie во Франција, Priorat во Шпанија и Mösel во Германија.

Како изгледа системот?

• До еден или два столба се развива грмушка од винова лоза. Круната на лозата е развиена малку поинаку од онаа лоза позната како "пенушка" или "Gobelet" (пехар), со помалку носители, а носителите се поставени поблиску еден до друг. Ластарите се врзуваат за столбот додека во летниот период се слободни обвиткани околу столбот.
• Архитектурата на виновата лоза обезбедува микроклима за зреење на  грозјето која е добро проветрена. Филтрираната сончева светлина, а не директната сончева светлина, може да навлезе во крошната од сите правци. 

Кога  наоѓа примена ?

• Во многу ветровити области, лозовиот насад е повеќе заштитен од оштетување на ветерот.
  Без присуство на жици кои го попречуваат движењето на ластарите, ветерот може да помине низ крошната без да предизвика оштетување на ластарите и лисјата.
• Се засадува особено на многу стрмни падини каде што не може да се користи механизација и каде што лозјето треба да се обработува рачно.
• Некои системи на "Pergola" (Одрина) се вистински предизвик да се имплементираат на стрмни падини, поради што кај овој систем, расположливата површина на почвата наспроти косините се користи оптимално.
• Трошоците за имплементирање на системот се значително повисоки отколку за конвенционалните системи, поради што не е економично е да се користи овој систем каде лозовите насади можат да се обработуваат машински, освен ако се следи аспектот на повисокиот квалитет  на виното.
• Echalas може да се сади во нормална ширина на редови каде што тракторите можат да се движат помеѓу секој ред. Сепак, може да се сади и во блокови со тесно распоредени редови, каде што се создава простор на секој седми или деветти ред за тракторска патека за да се прска. Ова овозможува да се засадат повеќе лози по хектар. Исто така, го ограничува набивањето на почвата помеѓу редовите, што значи дека има поголем волумен на почва на располагање за корените да се развиваат оптимално.
• Во случаи кога виновата лоза има природно ограничена сила, Echalas е непотребна. Особено таму каде што виновата лоза, на пример, може лесно да се обликува во грмушка лоза, каде растот на ластарот природно застанува на должина од 1 m.

Насади со висока густина

• Echalas не мора да се сади со голема густина, иако често е така.
• Садењето со висока густина создава конкуренција меѓу виновата лоза, особено кај посиромашните почви. Ова резултира со помал принос по винова лоза, како и помали гроздови и зрна, што доведува до зголемена концентрација и подобар квалитет на виното.
• Поголемиот број на винова лоза по хектар до одреден степен компензира за помалиот принос по винова лоза.
• Имајте на ум дека насадите со висока густина имаат многу поголеми потреби за вода; ова може да биде ограничување за време на потопли, посуви сезони.

Сорти кои треба да го избегнуваат овој систем

• Внимавајте кај сортите кои имаат тенденција да имаат „позелени“ вкусови, како што се сортите од Бордо.
  
• Кај сортите со навика на исправен раст потешко се обликува круната на лозата. Затоа, управувањето со крошната е од клучно значење за да се обезбеди рамномерно зреење и да се избегнат зелените вкусови.
• Сорти со големи гроздови, како што е Grenache Noir, не даваат добри резултати.

 

Кои сорти се погодни

Овој систем е особено погоден за сорти со навика за широк раст, каде што нивното развивање како грмушки може да биде поголем предизвик, но со одличен резуилтат како што се Syrah и Viognier.